Η τελική μάχη

[en français en dessous]
Οι καιροί αλλάζουν.

Η ΤΕΛΙΚΗ ΜΑΧΗ

Κάποτε, αγωνιζόμασταν για την ισότητα και την ελευθερία.

Εδώ και αιώνες, οι δυο αυτές λέξεις είναι χαραγμένες στα όνειρα και τα βιβλία μας. Το είδαμε με τα μάτια μας τον τελευταίο αιώνα, από ανατολή σε δύση, ότι δε μπορεί να λειτουργήσει η μια χωρίς την άλλη.

Αυτό όμως δεν αρκεί.

Σήμερα, το ζήτημα δεν είναι μόνο να αλλάξουμε τη ζωή μας, αλλά και να τη σώσουμε.

Μια μάχη χωρίς προηγούμενο αναπόφευκτα θα εξαπολυθεί ενάντια στον καπιταλισμό και την εξουσιαστική κοινωνία. Μια μάχη ως το θάνατο. Μια μάχη ενάντια στο θάνατο.

Ο καπιταλισμός καταστρέφει τον πλανήτη και κάθε μορφή ζωής. Ο καπιταλισμός μας καταστρέφει. Οι τωρινές συζητήσεις για πράσινη ανάπτυξη είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. Το σκουλήκι έχει μπει στο φρούτο. Το γνωρίζουμε καλά.

Για την εκμετάλλευση, χρειάζεται κυριαρχία. Χρειάζεται μια εξουσιαστική κοινωνία που θα βασίζεται στην ιεραρχία και την υπακοή, με χωρίς το ψευδεπίγραφο της δημοκρατίας.

Για αυτό και δεν θα βγούμε από τον καπιταλισμό χωρίς να βγούμε και από την πολιτική προϊστορία της ανθρωπότητας.

Στον ορυμαγδό του κόσμου που καταρρέει, που σείεται και καίγεται, ο χρόνος μας εξαντλείται. Ο αγώνας δρόμου με το ρολόι είναι ένας αγώνας δρόμου κόντρα στο θάνατο. Μια τελική μάχη ενάντια σε ένα μοντέλο θανάσιμης κοινωνίας που όταν μιλούσε αλαζονικά για το «τέλος της Ιστορίας» δεν ήξερε πόσο μέσα έπεφτε.

Η εξουσία, κλέβοντας ζωές, μας οδηγεί κατευθείαν στη μαζική αυτοκτονία, στην πολιτική της καμένης γης, σε ένα ολοκαύτωμα του πλανήτη που ήδη έχει ξεκινήσει.

Το θέμα δεν είναι πια να διαπραγματευτούμε δικαιώματα, να επιζητήσουμε ελευθερία και ισότητα, αλλά να καταστρέψουμε το συντομότερο δυνατό ό,τι μας καταστρέφει.

Αργά ή γρήγορα θα γίνει μια μάχη μέχρι θανάτου, στο χείλος του γκρεμού, ανάμεσα στην ουτοπία και τη δυστοπία. Μια μάχη κόντρα στο θάνατο και στην κοινωνία όπου αυτός μας οδηγεί. Μια μάχη για να σώσουμε και να επινοήσουμε εκ νέου τη ζωή.

Η τελική μάχη.

Yannis Youlountas

– – – – –

Les temps changent.

LA LUTTE FINALE

Autrefois, nous luttions pour la liberté et l’égalité.

Depuis des siècles, ces deux mots étaient gravés dans nos rêves et dans nos livres. Le siècle dernier nous avait même prouvé, d’Est en Ouest, que l’un sans l’autre ne pouvait pas fonctionner.

Mais cela ne suffit plus.

Désormais, il ne s’agit plus seulement de changer la vie, mais de la sauver.

Une lutte sans précédent va inexorablement s’étendre contre le capitalisme et la société autoritaire. Une lutte à mort. Une lutte contre la mort.

Le capitalisme détruit la planète et tout ce qui y vit. Le capitalisme nous détruit. Les discours actuels sur la croissance verte ne feront pas long feu. Le ver est dans le fruit. Nous le savons bien.

Pour exploiter, il faut dominer. Il faut une société autoritaire, basée sur la hiérarchie et l’obéissance, avec ou sans l’illusion de la démocratie.

C’est pourquoi nous ne sortirons pas du capitalisme sans sortir également de la préhistoire politique de l’humanité.

Dans le fracas du monde qui s’effondre, qui tremble et qui brûle, le temps nous est compté. La course contre la montre qui s’engage est une course contre la mort. Une lutte finale contre un modèle de société mortifère qui se prétendait vaniteusement « la fin de l’Histoire » et qui ne croyait pas si bien dire.

Le pouvoir, voleur de vies, nous conduit tout droit au suicide collectif, à la politique de la terre brûlée, à un holocauste planétaire qui a déjà commencé.

Il ne s’agit plus de négocier des droits, de quémander plus de liberté et d’égalité, mais de détruire au plus vite ce qui nous détruit.

Une lutte à mort va s’engager tôt ou tard, au bord du précipice, entre utopie et dystopie. Une lutte contre la mort et la société qui nous y conduit. Une lutte pour la vie à sauver et à réinventer.

La lutte finale.

Yannis Youlountas